Huzursuzluk - Livaneli | Kitap Yorumu + Alıntılar (Her Ay 1 Kitap 1 Film Etkinliği)

Yazar :Zülfü Livaneli

Türü : Roman

Sayfa Sayısı : 160

Baskı Türü : Karton Kapak

Yayın Yılı : 2017

Yayınevi : Doğan Kitap

KONUSU :

İbrahim bir gün çocukluk arkadaşı olan Hüseyin'in öldürüldüğü haberini alır. Bunun üzerinde çocukluğunun geçtiği Mardin'e gider. Hüseyin'in neden öldüğünü araştırmaya başlar. Ardından Meleknaz adlı Ezidi bir kadına aşık olduğunu öğrenir ve tüm isteğiyle o kadını bulmaya çalışır.

Huzursuzdum, İstanbul'daki huzursuzluğumdan farklı bir şeydi bu ancak yine de huzursuzluktu. Tam tersi sanılır ama zaten hayatta normal olan huzursuzluk durumudur, huzur ise çok ender yakalanan geçici anlardır olsa olsa.

Her Ay 1 Kitap 1 Film Etkinliğimizin bu aykı kitabı Livaneli'den Huzursuzluk kitabıydı. 

Huzursuzluk kitabı benim Livaneli'den okuduğum üçüncü kitap. Diğer kitaplarını da yavaş yavaş toplayıp okumayı düşünüyorum bakalım. Özellikle Serenad kitabı sürekli olarak aklımda ama bir türlü indirimine denk gelemedim ne yazık ki..

Neyse bunları bir yere bırakıp kitabın yorumuna gelelim. İlk defa bir kitabın yorumunu yazarken bu kadar dikkatli olmam gerektiğini hissediyorum. Kitabın dokunduğu noktalar o kadar derin şeyler ki. Duygularımı anlatmak konusunda da biraz yetersiz hissediyorum kendimi. Umarım sizlere tam olarak kitaba karşı ne hissettiğimi anlatabilirim. 

Kitapta Yezidilerden bahsediliyor. Onların nasıl bir dini inanca sahip olduklarından. Daha ilk sayfalarda pek bilgim olmadığı için internette biraz araştırma yaptım Yezidiler hakkında. Sonra baktım kitapta daha detaylı ve güzel bir şekilde anlatılmış. Okudukça şaşırdım ve de üzüldüm özellikle IŞİD ile verdikleri savaş kısmında. Ablam benden önce okuyup kitap beni gerçekten huzursuz etti demişti. Okurken ben de hem huzursuz hem mutsuz hissettim kendimi. Özellikle bu olarlar gerçeğe dayanıyorsa diye düşündüm. Gerçeğe dayanmasa bile muhakkak buna benzer şeyler yaşıyorlardı diye düşündüm ve daha da üzüldüm. Beni içten içe huzursuz ve mutsuz hisseden şey bu olaylar gerçekten yaşanıyor ve bizim hiçbir şey yapamıyor-yapmıyor oluşumuzdu. Eğer bu konuya girersem duramayacağımı biliyorum o yüzden burada kesiyorum. Livaneli'nin yazım dili zaten aşırı akıcı, ele aldığı konular işleyiş şekli. İnsana ben okudum bunu gerçekten iyi ki okumuşum dedirtiyor. Dediğim gibi üç kitabını okudum ve ikisinde kendimi araştırma yaparken buldum. Böyle olunca aklıma Kafka'nın çok sevdiğim bir sözü geldi.

"Eğer okuduğumuz bir kitap bizi kafamıza vurulan bir darbe gibi sarsmıyorsa, niye okumaya zahmet edelim ki?"  
Bu kitapta tam olarak darbeyi ve sarsıntıyı hissettim. O yüzden tüm benliğimle tavsiye ediyorum. Mutlaka okuyun. Son olarak birkaç alıntı bırakıyorum.

"Ben sadece kendimi tedavi etmek için yazıyorum, insan denilen yaratıkların arasında yaşama gücümü tekrar bulabilmek için."

"Bomba patlar diye AVM'lere gitmekten korkarak, sinemaya bile gitmeye çekinerek yaşanan bir hayata hayat demek mümkün mü? İbn Haldun ne kadar haklıymış diye düşündüm, coğrafya kaderdir derken. Amerika'da doğanlar mutlu ve zengin bir hayat sürerken bizim kaderimizde Fuat Amca'nın anlattığı hares düşmüş, diken yedikçe kanayan, kanadıkça yemeğe devam eden, kendi kanında boğulan develer gibiyiz. "

"Tüketen insanın üreten insandan daha değerli olduğu bu yanlış ve ahlaksız döneme tahammülüm kalmamıştı artık."

"Merhamet istemiyorum, hiç kimsenin açılmasına ihtiyacım yok, merhamet de zulmün bir parçası; ne bana acıyın ne de çocuğuma. Merhamet zulmün merhemi olamaz."

Diğer katılımcı yorumları :
 Mor Düşler Kitaplığı Huzursuzluk Kitap Yorumu
Sessiz Umman Huzursuzluk Kitap Yorumu