Saç Örgüsü - Laetitia Colombani | Kitap Yorumu

Yazar : Laetitia Colombani

Tür : Roman

Baskı Türü : Karton Kapak

Sayfa Sayısı : 188

Yayınevi : Yan Pasaj Yayınevi

İlk Baskı : 2020

Çevirmen : Gülşah Ercenk 

KONUSU:

Birbirinden farklı üç kadın, üç ülke ve üç farklı yaşam. Ortak noktaları ise özgürlük.  Her bir kadın kendi özgürlükleri için hayatlarında bir şeyleri değiştirmeyi göze alacak. Hindistan'da Smita, İtalya'da Guilia ve Kanada'da Sarah. Onların hikayesi çok ama çok içten.

Kitabı ilk elime aldığımda üzerinde 9 ödül, 1 milyon satış ve 40 dile çeviri yazsını gördüm. Acaba bu kitabı ne bu kadar ön plana çıkardı diye düşündüm. Haliyle insan bunları görünce biraz da beklentiyi yükseltiyor ister istemez. Yazarın sırrını okudukça daha net anladım bunu yorumun ilerleyen kısımlarında yazacağım ama konuyu yukarıda uzun uzadıya anlatmak yerine burada açarak ve üzerinden bir şeyler anlatarak devam etmek istiyorum. Kitapta üç tane birbirinden akıllı ve hırsı bizden kadınlar okuyoruz. Beni en etkileyen Hindistan'daki Smita ile başlamak istiyorum.  Hindistan'da hala günümüzde kast sistemi var ve Smita bu kast sisteminin en aşağı tabakasından biri. Onun ilk bölümünü okuduğumda beynimden vurulmuşa döndüm. Bu nasıl bir şey günümüzde hala böyle yaşayanlar var mı? Ne kadar kötü bir düzen dedim. Maalesef hala böyle yaşayan devletler varmış. Smita'nın hayatını değiştiren nokta kızı oluyor hikayede. Kızının kendisi gibi olmasını istemeyip okula gitmesini istiyor. Alt tabakada oldukları için ne yazık ki işler yolunda gitmeyince Smita'nın kafada bir ampul yanıyor tabi. Yıllardı içindeki özgürlük arzusu ortaya çıkıyor. Smita'nın düşüncelerini isteklerini okurken kitabın içine girip ona yardım etmek istedim. Bizler bazen gerçekten yaşadıklarımızın kıymetini bilemiyoruz. Oysa onun gibi bir hayat yaşasaydık eğer şu an içinde bulunduğumuz yaşamı sadece hayal ederdik. Smita gerçekten beni en çok etkileyen karakter oldu kitapta başlı başına yazar onu anlatmış olsaydı asla sesimi çıkartmaz okurdum. Diğer bir karakterimiz Kanada'dan Sarah. Sarah, hırslı başarılı bir avukat. Sadece kadın olduğu için yapamazsın denilen işleri cinsiyetini gözlerine soka soka yapacak bir kadın hatta. Hayatında tam işler onun istediği gibi giderken hasta olduğunu öğreniyor ve bu hastalığı saklama kararı alıyor. Biliyorsunuz günümüzde kadınlar hamile oldukları için bile işlerinde hor görülüyor. Yüksek mevkilere getirilmeyi reddediyorlar. İşte tam burada Sarah bir direniş başlatıyor hem hastalığına hem de bu algıya karşı. Onun hırsı bir noktada beni de esir aldı. Yapamam diye düşündüğüm şeylere neden olmasın diye bakmaya başladım. Ne de olsa bir şeyleri yapmak için gereken şey içimizdeki inanç. Son kadınımız ise İtalya'dan Giulia. Giulia'nın hayatı babasının peruk fabrikasında ona yardım etmekle geçmiş. Babasının bir gün ağır bir kaza geçirmesi sonucu bu fabrikayı ayakta tutmak ona kalıyor. Fakat bu fabrikayla ilgili bilmediği şeyler var bu işin altından nasıl kalkacağı konusunda aklında bir sürü sorular uçan kızımıza yardım hiç ummadığı bir yerden gelecek. Beni en az etkileyen hikaye Giulia'nınkiydi. Sanki Sarah ve Smita'ya göre daha gölgede kalan bir hikayesi vardı bilemiyorum. 

Yazımın başında sorguladığım şeye gelirsek yazarın dili bana aşırı tanıdık geldi. Sanki yıllardır bu yazarı okuyorum gibi hissettim. Kullandığı dil ve seçtiği karakterler oldukça samimi sadece kullandığı kurguyu biraz daha derinleştirmesini isterdim. Karakterlerin hayatının gidişat yönlerinde birkaç tane daha detay eklenebilirdi. Bütün hayatlarını onların gözlerinden görüyorduk fakat onların hayatını etkileyen ana olaylar yanında birkaç tane küçük olay da görmek isterdim. Bu üç kadının bir araya gelmesini isterdim. Arkadaş olmasını. Onların daha mutlu anlarını görmek isterdim. Bu haliyle de çok güzeldi çünkü samimiydi. Bu samimiyeti okuyucuya kolayca aktaran bir yazar bulmak zor. Bu yazar da onu başarmıştı bana kalırsa. Keşke devamı çıksa diye bir ümit besliyorum içten içe. Çok güzel olurdu. 

Kitap anlayacağınız üzere yıldızlı tavsiyedir. Okuyunuz :)

instagram : @daisyandbook